Nakarat
Aynı sahne, aynı perde, aynı oyuncularlayım
Bir sen yoksun, bir de kaybolan umut
Verse 1
Yine aynı satırlara vur beni, sabahın yok saatine kur hadi
Serseri rüzgara sor beni yapraklara sonbaharın dolsun
Ben kendimi şehrin boş sokaklarına vurdum
Bir hayal kurdum, ben hala aynı yerdeyim
Ve bir sen yoksun, kayboldum, haykırıyorum duyuyor musun ?
Emanetim olsun gözlerimde yaş ve birkaç şey
Gözüm arkada kalmaz, değmez zaten hiç birşey
Unutulmuşsa uğruna dökülen yaşlar yağmura dönsün
Üstüne yağsın, bu kalem yazsın, değdiği her yer yansın
Külleri sakla hatıram olsun ve unutma.
Bir gün çıkar da gelirim rüzgarlara rotası sorulmaz.
Bir meltemle gelir fırtınayla dönerim
Anla beni mecburum
Sen kendine yan ben elbet gidecek bir yol bulurum
Uğruna savaşılacak çok şey var, bir resim var ezberimde (unutulmaz hatıralar)
Sen yanımda olmasan da ben seninle kaç kere öldüm
Şahidim olsun bu satırlar bir gün yeniden doğarım yürürüm aynı yolları
Farklı bir sahne, farklı oyuncularla bir rol bulur ve oynarım
Sen figüran bile olamazsın unut beni bebeğim dönme sakın
Nakarat
Aynı sahne, aynı perde, aynı oyuncularlayım
Bir sen yoksun, bir de kaybolan umut
Daha kaç yalana ortak olmam gerekirdi sence?
Ya da ne kadar daha suçlu bakışlarla insanlara bakmak?
Ardına bile bakmadan her şeyi tek kalemle çizmek.
En kolayı buydu sana kalırsa..
Gözümde büyük bir değerin vardı..onu da son anda küçük ellerinle sen yıktın.
Geriye kalanlarıysa tüm çıplaklığıyla bu dizelere gömüyorum.
Verse 2:
Yazdım kahpeliğin kitabına bir sayfa daha
Oralara bile deymezsin güzelim
Bana bir özür borcun vardı, sildim
Hadi çek git dememe gerek yok bilirim yüzsüzsün
Zaten geri döneceksin
Ben böyle değildim sen beni mahvettin
Desin hadi bana göstersin
Mühürlenen kalbime deyemedi bile ateşin
Gözümde bir et parçasından öte gidemediler
O sahte sözcükler ağzına yakışmıyor sen sus
Yeteri kadar sahte oyunları oynattın zaten
Mutlu musun bak ben yokum artık?
Mutlu musun bak geri adım attık?
Psikolojin mi bozuk hadi yaklaş, nefesimi paylaş
Ben sıradan arkadaş..
Engelleri aşmana yardım etmek için elimi uzattım, sigaramı paylaştım
Hatalıyım, dostlarımın canını da yaktın, ardından itleri saldın
Mutlu musun sana son kez soruyorum hadi söyle ?
Kahpeliğin kitabını yazmışsın, bense halen ilk satırlarındayım
Al beni de yaz her satırına kitabının
Artık senden kahpe birisi var
Bu kalbi fethetmek seni zorlar, fetholan piçlere bu satırlar
Herşey yapboz, hayatın dram, sana ağırım ben 250 gram
Bugünüm yok, dünü sorsan geçmiş, yarına baktım çok uzakta
Yok olan düşlerden geriye kalanlar bilmem nerde tuzakta
Üstüme oynanacak hangi oyun var sıradaki gelsin gitsin.
Öyle bir silgi verin bana dünü geçmişi birden herşeyi silsin.
Nakarat
Aynı sahne, aynı perde, aynı oyuncularlayım
Bir sen yoksun, bir de kaybolan umut
Gözlerimde aynı bakış, sağanak yağış gözlerimde
Bir sen yoksun, bir sen yoksun
Gözlerimde aynı bakış, sağanak yağış gözlerimde
Bir sen yoksun, bir sen yoksun, bir sen yoksun
Aynı sahne, aynı perde, aynı oyuncularlayım
Bir sen yoksun, bir de kaybolan umut
Verse 1
Yine aynı satırlara vur beni, sabahın yok saatine kur hadi
Serseri rüzgara sor beni yapraklara sonbaharın dolsun
Ben kendimi şehrin boş sokaklarına vurdum
Bir hayal kurdum, ben hala aynı yerdeyim
Ve bir sen yoksun, kayboldum, haykırıyorum duyuyor musun ?
Emanetim olsun gözlerimde yaş ve birkaç şey
Gözüm arkada kalmaz, değmez zaten hiç birşey
Unutulmuşsa uğruna dökülen yaşlar yağmura dönsün
Üstüne yağsın, bu kalem yazsın, değdiği her yer yansın
Külleri sakla hatıram olsun ve unutma.
Bir gün çıkar da gelirim rüzgarlara rotası sorulmaz.
Bir meltemle gelir fırtınayla dönerim
Anla beni mecburum
Sen kendine yan ben elbet gidecek bir yol bulurum
Uğruna savaşılacak çok şey var, bir resim var ezberimde (unutulmaz hatıralar)
Sen yanımda olmasan da ben seninle kaç kere öldüm
Şahidim olsun bu satırlar bir gün yeniden doğarım yürürüm aynı yolları
Farklı bir sahne, farklı oyuncularla bir rol bulur ve oynarım
Sen figüran bile olamazsın unut beni bebeğim dönme sakın
Nakarat
Aynı sahne, aynı perde, aynı oyuncularlayım
Bir sen yoksun, bir de kaybolan umut
Daha kaç yalana ortak olmam gerekirdi sence?
Ya da ne kadar daha suçlu bakışlarla insanlara bakmak?
Ardına bile bakmadan her şeyi tek kalemle çizmek.
En kolayı buydu sana kalırsa..
Gözümde büyük bir değerin vardı..onu da son anda küçük ellerinle sen yıktın.
Geriye kalanlarıysa tüm çıplaklığıyla bu dizelere gömüyorum.
Verse 2:
Yazdım kahpeliğin kitabına bir sayfa daha
Oralara bile deymezsin güzelim
Bana bir özür borcun vardı, sildim
Hadi çek git dememe gerek yok bilirim yüzsüzsün
Zaten geri döneceksin
Ben böyle değildim sen beni mahvettin
Desin hadi bana göstersin
Mühürlenen kalbime deyemedi bile ateşin
Gözümde bir et parçasından öte gidemediler
O sahte sözcükler ağzına yakışmıyor sen sus
Yeteri kadar sahte oyunları oynattın zaten
Mutlu musun bak ben yokum artık?
Mutlu musun bak geri adım attık?
Psikolojin mi bozuk hadi yaklaş, nefesimi paylaş
Ben sıradan arkadaş..
Engelleri aşmana yardım etmek için elimi uzattım, sigaramı paylaştım
Hatalıyım, dostlarımın canını da yaktın, ardından itleri saldın
Mutlu musun sana son kez soruyorum hadi söyle ?
Kahpeliğin kitabını yazmışsın, bense halen ilk satırlarındayım
Al beni de yaz her satırına kitabının
Artık senden kahpe birisi var
Bu kalbi fethetmek seni zorlar, fetholan piçlere bu satırlar
Herşey yapboz, hayatın dram, sana ağırım ben 250 gram
Bugünüm yok, dünü sorsan geçmiş, yarına baktım çok uzakta
Yok olan düşlerden geriye kalanlar bilmem nerde tuzakta
Üstüme oynanacak hangi oyun var sıradaki gelsin gitsin.
Öyle bir silgi verin bana dünü geçmişi birden herşeyi silsin.
Nakarat
Aynı sahne, aynı perde, aynı oyuncularlayım
Bir sen yoksun, bir de kaybolan umut
Gözlerimde aynı bakış, sağanak yağış gözlerimde
Bir sen yoksun, bir sen yoksun
Gözlerimde aynı bakış, sağanak yağış gözlerimde
Bir sen yoksun, bir sen yoksun, bir sen yoksun